Rouw is rauw en dat mag verteld worden. De oneindige liefde voor en het verlangen naar haar dochter klinkt door in elk woord dat Consuela schrijft. Ik zie dankzij Consuela zo veel beter hoe verdriet doordringt tot in iedere vezel van je lijf en hoe het je kan overspoelen, maar hoe je er juist ook aan vast wil houden om de liefde voor je dochter te blijven voelen. De kwetsbaarheid die zij hiermee durft te laten zien, maakt haar enorm dapper en Rauwe Rouw een prachtig eerbetoon aan haar dochter.
Lees deze review op Bol.com